Allir sem hafa verðlagt harðhreinsun undanfarið vita hversu dýrt það getur verið, sérstaklega ef þú hefur stór svæði til að ná yfir.
Ég er að endurnýja allt svæðið mitt sem ég notaði í fyrra fyrir grænmeti. Löng saga stutt, íkornarnir voru martröð fyrir mig og ég ætla ekki að ganga í gegnum þá reynslu í annað sinn. Ég er að sameina fjölærar plöntur og grænmeti í einu beði, þannig að ef íkornarnir ráðast á grænmetið á ég að minnsta kosti enn eitthvað eftir af vinnunni minni.
Sjáðu fjölæra/grænmetisgarðsáætlunina mína hér.
Garðbeðið er autt blað núna. Það er eitt lítið svæði af vorlauk sem ég er rétt að klára að nota og það er það.
Ég elska verkefni svo það höfðar til mín að ég geti gert hvað sem ég vil við þetta rými.
Sjá einnig: Ráðleggingar um jarðgerð – Bragðarefur til að búa til svartagull náttúrunnar 
Það fyrsta sem ég þurfti að takast á við fyrir þetta stóra svæði (1200 ferfet) var einhvers konar stígaplan. Ég hef ekki efni á harðgerð, svo ég ætla að nota furuberkjaklumpa fyrir stígana.
Þeir munu auðvitað brotna niður með tímanum, en það mun bæta næringarefnum við jarðveginn og þá get ég komið með varanlegri stígahönnun.
Ég vil hafa miðsvæði í garðinum, þar sem ég get notað stórt duftker sem áhöfn rafmagnseftirlitsins skemmdi þegar þeir klipptu trén okkar. Þeir sögðu mér ekki að þeir hefðu skemmt hann, en þegar ég hafði samband við verktakann var hann nógu góður til að skipta um gróðursetninguna mína.
Hins vegar, jafnvel með klumpur úr því, égget notað það sem þungamiðju á leiðum mínum. Ég mun bara nota skriðkrampa sem vex yfir það útskornu svæði.
Ég huldi svæðið í kringum duftið með svörtum landslagsdúk fyrst til að halda illgresinu sem ég veit að mun koma á endanum. (tengja hlekkur) Yfir þessu er rausnarleg gjöf af furuberki.
Næsta skref var að hefja inngönguleiðina. Ég huldi svæðið þar sem stígurinn yrði með pappa. Þetta mun líka brotna niður og ánamaðkar elska pappa.
Við áttum fullt af furanálum og eikarlaufum eftir veturinn, svo ég tók þau saman og lagði yfir pappann. (Enn meira næringarefni þar sem þau brotna mjög vel niður sem illgresi.)
Að lokum bætti ég við lag af furuberki. Fyrsta leiðin búin!
Nú, ég verð að gera restina af leiðunum. Ég ætla að láta fjóra stóra stíga til viðbótar geisla frá miðjusvæðinu að sætissvæðum, auk nokkurra minni gönguleiða lengst til hægri.
Við girðingarlínuna vildi ég passa að illgresið í næsta húsi kæmist ekki inn. Ég á japanskt silfurgras og fiðrildarunna til að fela garð nágrannans.
Þeir taka mikið pláss en það er mikið pláss fyrir illgresi að vaxa í kringum þá. Ég notaði meira landslagsdúk hér. (tengja hlekkur) Það mun hleypa vatni inn en halda illgresinu í skefjum.
Ég klæddi dúkinn með fínt rifnum mulch og toppaði það síðan með börknummulch.
Þetta er mynd af fullbúnu kerinu mínu. Þú getur í raun ekki séð brotið í duftinu jafnvel á þessu frumstigi.
Turnið er frábær inngangur að svæðinu sem hýsir tómatplönturnar mínar. Það hefur næstum eins og arbor útlit með fjórum búrplöntum.
Nú, ef ég gæti bara fengið nágranna minn til að fara meira með vörubílinn sinn, þá væri vettvangurinn fullkominn!
Þetta er lokið stígauppbyggingin mín. Grænmeti og fjölærar plöntur og perur voru settar inn á litlu svæðin sem skilgreind eru af fullbúnum stígum. Næsta skref er að grafa lítinn skurð til að fela garðslönguna!
Stígar frá hægri hlið liggja að yndislegu setusvæði fyrir stóla með trjáplöntum. Marigolds raða fallega leiðinni og laða líka að sér gagnleg skordýr. 
Og frá vinstri hlið liggur það að öðru setusvæði með garðbekk handan við grænu baunirnar. Þessi stígur er klæddur með salati og spergilkáli til að auðvelda uppskeru.
Múlan, pappan og annað efni hefur staðið sig frábærlega við að halda illgresinu í burtu. Engar brautir mínar eru með illgresi í þeim eftir nokkra mánuði (beðin á mörkunum gera það en það er gaman að tína illgresi þar! )
Þetta verkefni tók mig nokkra mánuði að gera – ekki svo mikið vegna þess að stígarnir tóku langan tíma heldur vegna þess að ég plantaði og ræktaði hvert svæði um leið og ég gerði hverja stíg. Þannig finnst mér gaman að garða. Ég geri smá og sit svo og horfi á það til að sjá hvaðþarf að gera næst.
Jafnvel með áætlunina mína í höndunum þá virðist hún alltaf koma svolítið öðruvísi út.
Það fyndnasta við þetta verkefni er að ég var að reyna að spara pening í hardscaping og þegar ég var búinn að gera það kom maðurinn minn heim og sagði mér að hann hefði uppgötvað stað þar sem hann gæti fengið steinsteina á mjög ódýru verði.
Ah...gleði garðyrkju... hún breytist alltaf. Fylgstu með „endurskoðaðri og uppfærðri leiðargrein“. (líklega á næsta ári. Ég er ein þreytt kona eftir þetta verkefni.)
